شنبه, ۱ آذر ۱۳۹۳، ۰۱:۰۸ ب.ظ
نخستین ادعای ناپدیدشدن غیرعادی در برمودا را ادوارد ون وینکل جونز در ۱۶ سپتامبر ۱۹۵۰ در مجلهٔ آسوشیتد پرس ارائه داد.[۱۰] دو سال بعد، مجلهٔ فیت مقاله‌ای کوتاه از جورج ایکس با عنوان "رمز و رازهای دریا پشت درب‌های ما هستند" منتشر کرد.[۱۱] در این مقاله دربارهٔ از دست دادن بسیاری از هواپیماها و کشتی‌ها از جمله پرواز ۱۹ به طور جامع صحبت شده‌است. در آوریل ۱۹۶۲، مجلهٔ لژیون آمریکایی ادعا کرد که نکتهٔ مهمی در پرواز ۱۹ وجود داشته‌است.[۱۲]
این مجله ادعا کرد که فرماندهٔ ماموریت گفته‌است:«ما در حال ورود به
آب‌های سفید هستیم و هیچ چیز خوب به نظر نمی‌رسد. ما نمی‌دانیم که در کجا
هستیم. آب سبز است یا سفید؟» حتی شایعه شد که پرواز ۱۹ به مریخ فرستاده شده‌است. این مقاله برای نخستین بار نشان داد که مردم از وقایع رخداده در این منطقه را دنبال می‌کنند. در فوریه ۱۹۶۴،
«وینسنت گادیس» در مجلهٔ ارگزوا در مقاله‌ای به نام "مثلث برمودا قاتل
است" دربارهٔ پرواز ۱۹ و دیگر رخدادهای این منطقه نوشت. در سال بعد، گادیس
مقالهٔ خود را تا جایی گسترش داد که تبدیل به یک کتاب شد.[۱۳]
«لورنس دیوید کخ» پژوهشگر دانشگاه ایالتی آریزونا و نویسندهٔ کتاب "راز مثلث برمودا" در سال ۱۹۷۵
ادعا کرد راه‌حلی در این‌باره پیدا کرده است. او اظهار داشت که نوشته‌های
گادیس و دیگر نویسندگان درباره این پدیده بیش از حد اغراق آمیز بوده‌است. دیوید کخ
با پژوهش‌های خود، اشتباهات و تناقصات بسیاری بین حساب و اظهارات چارلز
برلیتز و شاهدان عینی و بازماندگان کشف کرد. کخ بسیاری از اطلاعات مربوط به
کشتی‌های بادبانی و ناپدیدشدن آن‌ها را کشف کرد. مجموع پژوهش‌های کخ عبارتند از:
کشتی‌هاو هواپیماها که بزرگتر از بقیه بودند گرفتار طوفان گرمسیری شدند و تعدادی از آن‌ها ناپدید شدند و چارلز برلیتز و نویسندگان دیگر یادکردن طوفان در این حوادث را از یاد برده‌اند.
برخی از اطلاعات موجود در پژوهش‌های دیگر اغراق‌آمیز بود. به عنوان
مثال، کشتی ناپدید می‌شد و اما پرسش نامشخص این‌جاست که چرا برخی از
هواپیماها به سختی خود را به بندر رساندند و گرفتار مثلث برمودا نشدند؟
مثلث برمودا به عنوان یک افسانه شهری در نظر گرفته شده‌است.[۱۴]
با توجه به غرق شدن کشتی نفت‌کش در سال ۱۹۷۲، قطعاتی از بقایای آن در خلیج مکزیک پیدا شد. محققان دریافتند که کاپیتان کشتی در دفتر کابین، یک فنجان قهوه را به سختی در دستش فشرده‌است و در همان حال جان داده است.[۱۵]
در تاریخ ۴ مارس ۱۹۱۸ ناوگان کشتی
یواس‌اس سایکلوپ پس از خروج از جزیرهٔ باربادوس ناپدید شد. این رخداد منجر
به از دست رفتن بزرگترین ناوگان تاریخ نیروی دریایی ایالات متحده
و هر ۳۰۹ خدمه کشتی شد. اگرچه هیچ نظریه تاییدشده‌ای برای این حادثه ارائه
نشده‌است، اما برخی علت این حادثه را طوفان و برخی فعالیت‌های دشمن در
زمان جنگ جهانی اول دانسته‌اند.[۱۶][۱۷]
همراه با ناپدید شدن این کشتی، دو کشتی خواهر آن به نام‌های یواس‌اس
پروتئوس و یواس‌اس نرئوس نیز در اقیانوس اطلس شمالی در زمان جنگ جهانی دوم
ناپدید شدند. هر دو کشتی غیرنظامی بوده و وظیفه‌شان رساندن سنگ معدن فلز به
سایکلوپ بود.
در سال ۱۹۲۱، پنج قایق بادبانی
که دوسال پیش در سال ۱۹۱۹ به اقیانوس اطلس رفته بوده و بازنگشته بودند در
کارولینای شمالی پیدا شدند. در آن زمان شایعات زیادی به راه افتاد و احتمال
قربانی شدن آن‌ها توسط دزدان دریایی بر سر زبان‌ها افتاد. احتمال می‌رود
که این کشتی‌ها یکی از کشتی‌های اس‌اس هویت باشند که در همان زمان ناپدید
شدند.[۱۸]
پرواز ۱۹ یکی از پیچیده‌ترین حوادث مثلث برمودا بوده‌است. در این حادثه ۵
فروند هواپیمای نظامی آمریکا از نوع «تی‌بی‌ام افینگر ۳» در تاریخ ۵
دسامبر ۱۹۴۵
برای یک عملیات اکتشافی همزمان به سمت مثلث برمودا به پرواز در آمدند،
ساعاتی پس از پرواز ستوان یکم چارلز تیلور با برج مراقبت تماس برقرار کرده و
وضعیت خود را به طرز عجیبی تشریح کرد، پس از آن‌که برج مراقبت توصیه کرد
تا هواپیماها ۱۸۰ درجه تغییر مسیر دهند تا در جهت فلوریدا قرار بگیرند.
خلبان برای برج مراقبت توضیح داد که دستگاهی برای تشخیص درجه‌ها و جهت‌ها
نداریم و آن‌ها از کار افتاده‌اند. صدای خلبانان ضعیف و ضعیف‌تر شد تا
به‌کلی قطع شد و هواپیماها برای همیشه ناپدید شدند.[۱۹][۲۰]
استار تیگر و استار آریل
نوشتارهای اصلی: بی‌اس‌ای‌ای استار تیگر و بی‌اس‌ای‌ای استار آریل
هواپیماهای استار تیگر و استار آریل دو فروند هواپیما از خانوادهٔ
سلطنتی آورو تودور پنجم بودند و توسط هواپیمای مسافربری بریتانیا قصد فرود
در آمریکای جنوبی را داشتند.[۲۱]
کوچکترین خطایی در پرواز ممکن بود هر دو هواپیما را نابود کند و آن‌ها را
از رسیدن به آمریکای جنوبی بازدارد. پس از ورود به مثلث برمودا، هر دو
هواپیما به یکباره ناپدید شدند.[۲۲]
ایربورن ترنسپورت دی‌سی-۳ یکی از هواپیماهای مدل داگلاس دی‌سی-۳ است که در تاریخ ۲۸ دسامبر ۱۹۴۸ در حالی که از سان خوآن، پورتوریکو به مقصد میامی پرواز می‌کرد، ناپدید شد. هیچ اثری از هواپیما و ۳۲ نفر سرنشین داخل آن یافت نشده‌است.[۲۳]
کی‌سی-۱۳۵ استراتوتانکرز
نوشتار اصلی:
در ۲۸ اوت ۱۹۶۳، یک جفت هواپیمای کی‌سی-۱۳۵ استراتوتانکرز از سوی نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا
به پرواز در آمدند. در حالی که هر دو بر فراز اقیانوس اطلس پرواز
می‌کردند، به هم برخورد کردند و در اقیانوس سقوط کردند. (واینر، برلتیز، و
گادیس[۲۴][۲۵][۲۶]) جالب این است که هنگام سقوط در آب ۱۶۰ مایل (۲۶۰ کیلومتر) با هم فاصله داشتند.[۲۷]
کونمارا پنجم یک سرگردان در اقیانوس اطلس در جنوب برمودا بود که در تاریخ ۲۶ سپتامبر ۱۹۵۵ پیدا شد.(برلیتز و واینر)[۲۸][۲۹]
تمام خدمهٔ قایق بادبانی ناپدید شدند در حالی که قایق بادبانی در طول سه
روز طوفان در دریا جان سالم به در برد. در سال ۱۹۵۵، یکی از سنگین ترین
طوفان‌های اقیانوس اطلس وزید که احتمال می‌رود موجب ناپدید شدن خدمهٔ این
قایق بادبانی شده باشد.[۳۰]
راستی میدونستی کویر لوت هم جاهایی داره که مثل مثلث برمودا میمونه
بازم ممنون از مطلبت